HİÇ

Mebde ü meâb Hak’dır, varlık sâde ona has

Külliyen kâinâtın âşîkâr varlığı hiç

 

Ol vücûd-u mutlak ki vâcibi’l vücûd ise

Âlem-i vücudun hep nokta-i hikmeti hiç

 

“Küntü kenz” sırrıdır bu, muhabbettir aslolan

“Fe ahbebtü” Muhammed, gayrinin cümlesi hiç

 

Zirve-i hîçîdendir sessiz sözsüz sadâlar

Muhammed’siz muhabbet, bir kuru kavgâ ki hiç

 

Zeminde aks-i sadâ, sadâsız haykırıldı

Sadâsızlık sadâsı, mevcûdun vücûdu hiç

 

Terkîb-i hurûf ile, birkaç cümle kâl ile

Ol nokta-i hikmet ki aceb bilinir mi hiç

 

Şefkat-i ilâhîdir, şefâati Rasûl’ün

Bu kemter Hilmi kulun, keremin yanında hiç