Mebde ü meâb Hak’dır, varlık sâde ona has
Külliyen kâinâtın âşîkâr varlığı hiç
Ol vücûd-u mutlak ki vâcibi’l vücûd ise
Âlem-i vücudun hep nokta-i hikmeti hiç
“Küntü kenz” sırrıdır bu, muhabbettir aslolan
“Fe ahbebtü” Muhammed, gayrinin cümlesi hiç
Zirve-i hîçîdendir sessiz sözsüz sadâlar
Muhammed’siz muhabbet, bir kuru kavgâ ki hiç
Zeminde aks-i sadâ, sadâsız haykırıldı
Sadâsızlık sadâsı, mevcûdun vücûdu hiç
Terkîb-i hurûf ile, birkaç cümle kâl ile
Ol nokta-i hikmet ki aceb bilinir mi hiç
Şefkat-i ilâhîdir, şefâati Rasûl’ün
Bu kemter Hilmi kulun, keremin yanında hiç